‘Misschien wilde ze nog één keer naar de aarde om de liefde voelen.’ Een mooie uitspraak die ik best vaak hoor, als verklaring voor het veel te kort op aarde zijn van een (ongeboren) kindje. ‘Hij of zij is hier vast even geweest om nog één keer de onvoorwaardelijke liefde te voelen.’
Wat nou als het precies andersom is?
Als je gelooft dat de kindjes, de baby’s, de zielen ergens ‘vandaan’ komen en met een specifieke reden naar aarde komen. Om daarna, weer veel te snel terug te gaan, naar waar ze vandaan komen. Dan geloof je vast ook dat de plek waar ze vandaan komen en weer naar teruggaan, er één is van vrede, van vreugde, van licht, vlinders, bloemen maar bovenal van een onvoorwaardelijke liefde. Is het dan niet een gek idee dat ze daar weggaan om naar de dualiteit van de aarde te gaan om hier de liefde te ontvangen die ze eigenlijk al volop hebben.
Liefde brengen
Zou het misschien zo kunnen zijn dat deze kindjes, deze baby’s, deze zielen nog één keer naar de aarde komen om juist hun ouders nog één keer de onvoorwaardelijke liefde te geven. Om nog één keer hun onvoorwaardelijke liefde naar de aarde te brengen in plaats van deze te halen. De onvoorwaardelijke, pure liefde die je alleen voor een kind kan voelen dat net geboren is. En helemaal voor een kind dat maar zo kort bij je is geweest. Waar je niks anders dan liefde voor hebt kunnen voelen, omdat er geen tijd was om nog iets anders te voelen.
Achterlaten op aarde
Wat als deze kindjes dat op aarde achter wilde laten, juist omdat ze zo veel van hun ouders houden. Bij de vader en de moeder die het kindje heeft uitgezocht om deze liefde te brengen. Want het verlies van een kind, een baby is ondraaglijk. De enige manier om dit te dragen is om de intense liefde te voelen die je voor dit kind hebt. De enige manier om verder te gaan is om vanuit liefde verder te gaan. Voel de liefde die dit kind je kwam brengen en nu je deze niet meer fysiek aan je kind kan geven, geef deze liefde dan aan jezelf en aan elkaar.
Aan jezelf
Schenk de grote berg van dat opengemaakte blik onvoorwaardelijke liefde, waarvan je niet meer weet waarmee je er naar toe moet, aan jezelf. Wees intens verdrietig en verloren. Maar ga daarna ook doen waar jij blij van wordt, ga doen waar jij in gelooft, ga doen waar jouw hart sneller van gaat kloppen, ga doen wat je altijd al had willen doen. Ga jouw pad lopen en het leven leiden waar jíj blij van wordt. Misschien kwamen ze geen liefde halen, maar juist liefde brengen, Omdat ze onvoorwaardelijk veel van jullie houden.
Lees ook waarom Benja, mijn overleden baby, één van mijn grootste geschenken is.
