Voor mijn eerste podcastserie: Ik ben gelukkiger na het overlijden van mijn kind, hoe kan dat? Interviewde ik verschillende ‘experts’ op het gebied van leven, liefde, overlijden en de ‘ongeziene wereld’. Dit is een gedeelte uit de podcast met Drs Bonnie Bessem. Bonnie is psychologe, auteur, medium en levenscounselor, en combineert de psychologie en de spiritualiteit voor begeleiding en groei, én ze is één van de oprichtster van Het Levenscollege.
Beluister het hele gesprek via de podcastlink in deze blog.
Maartje: ‘Ik ben heel benieuwd of jij er een idee over hebt hoe het kan dat ik na het overlijden van mijn zoontje niet in een diep zwart gat ben gevallen? Want dat was wél wat ik dacht dat er zou gaan gebeuren. Ik heb echt doodsangsten uitgestaan, ik ben zó vreselijk bang geweest dat hij dood zou gaan maar toen het moment daar was, voelde dat niet zo. Ik dacht eerst nog: ik ben misschien in shock. Dat dachten de mensen om mijn heen ook. Maar het moment dat hij stierf, voelde ik zo’n liefde en zo’n dankbaarheid. Ik appte iedereen: ‘We did it, Benja is overleden. Ik ben zo trots op ons drieën’. Achteraf denk ik, dat was best een gek bericht om de mensen te laten weten dat hij overleden was. Maar zo voelde het echt, we hebben het gedaan, we hebben het ‘geflikt’ dat bleef dus, dát gevoel bleef dus.’
Bonnie Bessem: ‘Ja dat is wel heel bijzonder. Eigenlijk wat er gebeurt, wanneer een kind (of een ouder en iedereen van wie je houdt) overlijdt, is dat de poorten naar de ongeziene wereld open gaan. Wat ik hoor in jouw verhaal, is dat jouw ziel dit ergens wist. Wat betreft die angst voor zijn overlijden, dat is natuurlijk heel normaal. Dat je dat hebt als iemand om je heen overlijdt, maar de ziel wist het. Soms is het zo dat zielen naar de aarde komen en heel, heel jong overlijden, zoals bijvoorbeeld ook bij abortus of miskramen – dan kan het zijn dat het een hogere ziel is die zich heel graag wil verbinden met de aarde. En hoe verbind je je met de aarde? Dat is eigenlijk door (ook) in het vrouwelijk lichaam aanwezig te zijn, dan ben je echt verbonden met de aarde. Wij doen altijd op aarde alsof het allerergste wat je kan gebeuren is dat je overlijdt, maar vanuit de ziel ga je terug naar huis. En dat is natuurlijk iets dat veel mooier is. Maar wat we met ons persoonlijkheidje ons ego en wat ons aangeleerd is niet snappen. Ik heb eenzelfde soort ervaring gehad met mijn vader – en ik ben al heel lang bezig met spiritualiteit, maar jij niet toch?
Maartje: ‘Nou, nee niet in deze mate. Dit is echt erin geklapt met zijn overlijden.’
Bonnie Bessem: ‘Bij mij was het dat mijn vader plotseling overleed en dat die hele erge rouwmomenten er dus eigenlijk ook niet waren. Maar ik kan me voorstellen dat er bij jou mensen waren die zich afvroegen: Wat is er eigenlijk aan de hand met Maartje en volgens mij krijgt zij haar rouw nog wel. Want wat jij hebt ervaren, dat is heel apart om mee te maken.’
Maartje: Ja, wij kwamen ’s avonds thuis na Benja’s overlijden en mensen gingen mij appen en bellen en andersom. En ik weet nog heel goed dat ik tegen iedereen wilde vertellen: ‘maar ik ben zo trots want ik heb hem geboren kunnen laten worden en ik heb hem kunnen laten sterven, wat is er mooier dan dat voor je kind te kunnen doen? Ik ben er zijn hele leven voor hem geweest. Al was dat maar twee maanden, maar zelfs dat sterven heb ik voor hem kunnen doen. Hoeveel moeder wil je zijn voor je kind. En dan hoorde ik de mensen aan de lijn een beetje stamelen, en die vonden dat gekkig. En misschien was ik ook wel een beetje in shock want ja mijn kind was net dood. Maar ik weet nog wel dat ik mensen eigenlijk wilde vertellen hoe gelukkig ik was, dat was wat ik over wilde brengen.’
In de Open to Change sessies vertel ik meer over de dood en leer ik je hoe je het contact met je overleden kind, ouder of partner kan herstellen.
Bonnie Bessem: ‘Wat er eigenlijk gebeurt als je overlijdt, is dat je weer terug naar huis gaat. Je grote vlam van liefde gaat weer aan. Wat je vaak ziet – en zeker met deze jonge kinderen – dat ze nog meer ziel zijn dan mens om zo maar te zeggen. Maar ook als ze ouder zijn als ze overlijden, is het eerste wat ze eigenlijk willen doen ons hier op aarde die liefde laten voelen. Die liefde, dat thuis zijn daar, dat is zo’n prachtig gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Dat is wat ze ons willen meegeven. Dat is ook wat ik merk in mijn readingen, dat ze dat willen laten voelen.’
Maartje: ‘Ik denk dat ik dat gevoeld heb. Ook al dat hij op de IC lag. Ik was vaak alleen met hem en waren wel artsen en verplegers maar ik had geen kraambezoek. Ik lag vaak met hem te buidelen en dan waren we ook alleen het voelde al die tijd alsof hij nog een lijntje naar boven had, dat niet is doorgeknipt toen hij overleed. Ik mocht nog even aan het lijntje voelen ofzo, aan datgene wat daar is. Daar boven, die liefde of wat dat ook is, nog een navelstreng naar mij toe was ofzo. Dat dat mij in het begin er ook doorheen heeft gesleept.’
Bonnie Bessem: ‘De ene mens valt in diepe rouw waardoor de heftige emoties ervoor zorgen dat je het contact niet kan houden of voelen. Want zoals ik zei, bij iedereen die overlijdt is dat eerste wat ze willen doen, je laten weten dat het goed met ze gaat en sterker nog hoe ongelooflijk mooi die liefde is daar. Wat zo mooi is bij jou, is dat het uit het niks zo plotseling is ontstaan. Voor mij is het bijna een missie, dat ik hoop dat iedereen dat gaat snappen, dit is niet raar. Dit is eigenlijk iets heel moois, terwijl ik ook niet weg wil schuiven iedere vorm van rouw, want dat is voor iedereen op z’n eigen manier, maar ik wil wel graag laten zien dat deze weg er ook is. Ik weet niet of je hem af kan dwingen. Maar het is iets heel bijzonders als iemand overlijdt en je voelt die persoon zo dichtbij, ik hoop of wens dat altijd voor mensen. Dat ondanks het verdriet of het gemis, dat je die verbinding kan voelen.’
Beluister de rest van de podcast via de link in deze blog.
