Ben je bang voor de dood? Bang om dood te gaan, of bang om dood te zijn. Dat eerste ben ik ook wel een beetje, dat laatste niet. Dat laatste lijkt me best fijn. Best fijn om dood te zijn? Klinkt dat gek? In deze blog geef ik je vijf redenen waarom ik denk dat dood zijn niet iets is om bang voor te zijn.

Waarom ben jij bang voor de dood? Heb je jezelf dat wel eens afgevraagd? Zeer waarschijnlijk omdat het onbekend voor je is. Omdat je niet weet wat er gaat gebeuren. Omdat je niet weet waar je terecht komt. Omdat je niet weet of je überhaupt nog ergens terecht komt. Of misschien ben je dicht bij iemand geweest die stierf, die misschien veel pijn had. Waarbij het proces voorafgaande aan het overlijden niet prettig was. Of misschien houd je zoveel van het leven, houd je zoveel van de mensen om je heen. Dat het je angst aanjaagt om dat te verliezen.

Mijn zoon overleed

Mijn visie op de dood is een visie die je misschien niet zo vaak (of nog nooit) voorbij hebt zien komen. Ik kijk zo naar de dood sinds het overlijden van mijn zoon Benja. Hij overleed in 2018. Vanaf dat hij in mijn buik zat was hij ziek, hij is geboren met 35 weken en is twee maanden oud geworden. Ik ben al die tijd vreselijk bang geweest om hem te verliezen. Maar toen dat gebeurde, had ik een ervaring die heel anders was dan dat ik me had voorgesteld. Ik voelde zoveel liefde, geluk en een vertrouwen. Aan de ene kant was alles oké, maar aan de andere kant begreep ik ook niet waar die gevoelens vandaan kwamen. Ik voelde me schuldig dat ik niet heel verdrietig was over zijn dood. Ik ging op onderzoek uit. Nu vijf jaar later begrijp ik veel meer over wat de dood eigenlijk is en ik deel dat graag met jou.

Jouw ziel is onsterfelijk

Ik geloof dat je een ziel bent die onsterfelijk is en dat die ziel tijdelijk in een lichaam op aarde komt. Als je dood gaat sterft jouw lichaam, maar jouw ziel niet. Jouw ziel is onsterfelijk. Als je dood gaat gaat jouw ziel weer terug naar de plek waar je vandaan kwam voordat je hier op aarde geboren werd. Als ik in podcasts, workshops en blogs over de dood praat gaat dat vaak over de dood vanuit zielsperspectief. Wil je daar meer van weten? Lees dan eerst deze blog: Het verschil tussen het aards perspectief op de dood en het zielsperspectief. 

Een korte uitleg van wat de dood eigenlijk is, helpt misschien bij het lezen van dit artikel. De dood is jouw basisstation. Je komt er vandaan (voordat je geboren wordt) en je gaat er weer naar toe als je overlijdt. Als ziel (zonder lichaam) besta jij in het non-fysieke, de spirituele wereld of ‘de hemel’. Op aarde komt jouw ziel in een menselijk lichaam, dat je voor dit leven als jouw voertuig kunt zien. Jouw lichaam is de uitdrukking van jouw ziel. Het leven op aarde is een uitstapje, een schoolreisje. Je gaat er heen met een bepaalde intentie. Om bepaalde dingen te ervaren of te leren. Dat zullen niet altijd de makkelijkste dingen zijn. Maar je gaat hier ook heen om – ondanks de moeilijkheden die het leven op aarde met zich mee brengt –  te genieten. Om de liefde te voelen, plezier te hebben en je vrij te voelen.

Wat het ook is waar je bang voor bent. De angst voor de dood kan ik niet bij je wegnemen. En al helemaal niet met een paar letters op papier. Wat ik wel kan doen is je meer over de dood vertellen waardoor je angst misschien omslaat in nieuwsgierigheid.

1. Ik ben bang dat het pijn doet

Dood zijn doet geen pijn. Zelfs het dood gaan doet zelden pijn. Daar kom ik zo op terug. Maar eerst dood zijn. Als je dood bent heb je geen fysiek lichaam meer. Je bent in het non-fysieke zoals ze dat noemen. Je lichaam kan pijn ervaren, je non-fysieke lichaam niet. Als je dood bent heb je dus geen last meer lichamelijk ongemak op wat voor manier dan ook. Dat is iets van de eerste dingen waar mensen die zijn gestorven – bijvoorbeeld na een lang ziekbed met veel pijn, zo verbaasd en verrast over zijn. Als ze dood zijn, kunnen ze zich ineens weer vrij bewegen, zonder pijn, zonder beperkingen. Alle lichamelijke ongemakken verdwijnen wanneer je dood bent. Dood gaan doet – voor zover mijn weten gaat – doet dat ook zelden pijn. Of dit moet in je zielsplan staan. Dat er expliciet in jouw zielscontract staat dat je een bepaald lijden ervaren wil worden tijdens het sterven. Dat ‘verlangen’ of die wens kan verschillende redenen hebben. Maar dat is een ander verhaal. Als jouw ziel weet dat het moment daar is om de transitie te maken (om dood te gaan), dan verlaat je ziel vaak je lichaam al voordat je lichaam echt sterft. Er zijn verschillende verhalen bekend van mediums die overledenen hebben gechanneld die bijvoorbeeld tijdens het twin tower ongeluk uit de torens moesten springen. Hun ziel weet dat ze de val niet overleven en hun ziel verlaat hun lichaam dus al voordat het lichaam de grond raakt.

Miniclass 20:00 -20:45
14 januari 2025

Wat zijn tekens en hoe herken is ze? We geven meer uitleg en beantwoorden vragen. Via Zoom.

2. Ik ben bang dat er niets meer is

Bang zijn dat er niets meer is, dat is alleen vervelend als jij er nog wel bent. Dus als jij het door hebt dat er niets meer is. Soms, heel soms ervaren zielen, die net de transitie hebben gemaakt voor even dat er ‘niets’ is. De belangrijkste oorzaak hiervan is omdat zij hun hele leven hebben besloten dat er niets is na de dood. Net zoals in het leven jij de wereld aan je krijgt gereflecteerd gebaseerd op jouw geloofsovertuigingen, zo gaat dat ik het non-fysieke nog veel sneller. Je hoeft maar ergens aan te denken en het is er. Je manifesteert direct. Op aarde heb je die kwaliteiten ook, maar omdat de trilling hier veel lager is gaat dat hier een stuk langzamer. Ook een ander onderwerp trouwens. Even terug naar de ziel die ervaart in het niets te zijn. De ziel zal heel snel snappen dat in het niets zijn niet wenselijk is en door zich dat te realiseren zal het bewustzijn ervaren wat er wel allemaal is. ‘Kijk achterom’. Want alles is er. Er is in het non-fysieke nog veel meer dan hier op aarde. Iedereen die overlijdt en die zich nooit heeft bezig gehouden met een leven na de dood, verbaast zich over het volle leven wat ze daar voelen.

Beluister de podcast van Catja de Rijk over haar Bijna-dood-ervaring.

3. Ik ben bang om ‘daar’ alleen te zijn

Het is inderdaad geen fijn idee om te zijn zonder de mensen van wie je houdt. Of dat nou ‘daar boven’ is of dat dat nou hier op aarde is. Alle ervaringen of emoties die je kunt hebben, die jij als niet fijn ervaart, ervaar je niet als je overleden bent. Of in veel, veel mindere mate. Dus de dingen waar je bang voor bent, eenzame gevoelens, gevoelens van gemis, angst, pijn, ongemak zijn eigenlijk alleen dingen die je op aarde ervaart. Deze dingen ervaar je juist niet (meer) als je dood bent. Daarbij komt dat als je daar bent, je zeker niet alleen bent. Wanneer je overlijdt word je opgewacht door geliefden of familieleden die jou voor zijn gegaan. Net zoals iedereen heel blij is als je geboren wordt en op deze aarde komt, zo is iedereen die al (weer) in de non-fysieke wereld is, heel blij als je daar aan komt. Als je in het non-fysieke bent is het ook veel makkelijker om op aarde bij je geliefdes te zijn. Zij zullen dat niet altijd merken (of ze merken het wel maar ze geloven het niet). Maar jij kunt, wanneer je overleden bent elk moment hier aanwezig zijn

4. Ik vind mijn leven nog veel te leuk

Wat geweldig dat je dat kunt zeggen. Want dan doe je precies hier wat je hoort te doen. Genieten van het leven. We komen naar de aarde om bepaalde dingen te leren die we niet ( op deze manier) kunnen leren in het non-fysieke. Want ‘daarboven’ bestaat alleen de eenheid, hier op aarde ervaren we dualiteit. Dualiteit betekent dat er tegenstellingen zijn. Warm en koud, groot en klein, jong en oud, goed en slecht, schuld en onschuld, blijdschap en verdriet, genot en pijn. Die heb je daarboven niet, alleen dat al maakt het daarboven een veel prettigere, rustigere meer gebalanceerde plek om te zijn. Maar op aarde hebben we dat wel en dat is precies wat we komen ervaren, juist ook die ‘negatieve’ componenten van de dualiteit. Dus ben jij in staat pm jouw leven hier op aarde ondanks de pijn die er is, het verdriet, het gemis als geweldig te ervaren, stel je dan eens  voor hoe je leven zou zijn als je het leeft zonder al die negatieve componenten. Het kan echt alleen maar beter worden.

5. Ik wil m’n kinderen (of andere geliefden) niet achter laten

Heel begrijpelijk. Daar wil je niet zonder. Je wil niet dat zij dood gaan en je wil ook zelf niet dood gaan. Je wil niet gescheiden zijn van de mensen van wie je houdt. Nu is de ‘grap’ dat de afgescheidenheid die wij hier op aarde ervaren, niet bestaat. Die afgescheidenheid denk je te ervaren als je op arde bent. Dat komt door je ego. Je ego is de tool die jou laat ervaren dat je een individu bent. Dat ben je in zeker zin ook, maar je bent verbonden met alles en iedereen om je heen. Niet alleen hier op aarde in het fysieke, maar ook in het non-fysieke. Oók als je hier op aarde leeft. Als je dood bent is dat één van de dingen die je weer als diepste voelt en ervaart, dat je een onderdeel bent van een groter geheel. Dus als jij daar bent, en al jouw geliefdes nog hier weet je dat je in essentie nog samen bent. Niet alleen snap je dat, je kunt ook ‘gewoon’ hier op aarde aanwezig bij jou geliefdes. Zeer waarschijnlijk zul je ze tekens willen geven om ze te laten weten dat je er bent.

Lees hier meer over tekens krijgen van overleden dierbaren.